Kalendarium życia Stanisława Wyspiańskiego, lata 1898-1899

Ulubionym miejscem spotkań cyganerii krakowskiej u schyłku XIX wieku był lokal Ferdynanda Turlińskiego – Café Restauratnt du Théatre, usytuowany przy ul. Szpitalnej 38, w nieistniejącym dziś budynku naprzeciwko Teatru Miejskiego. Stanisław Przybyszewski, wkrótce po swoim przyjeździe do Krakowa we wrześniu 1898, gdy objął redakcję czasopisma artystyczno-literackiego „Życie”, obrał to miejsce na siedzibę „dzieci szatana”. Doprowadził do wyodrębnienia salki, którą wraz z Wyspiańskim nazwali „Pod Białym Pawiem”, „Pod Nonszalanckim Pawiem”, którego godło stworzył Wyspiański.

Malowane w atmosferze kawiarni portrety, których było około trzydziestu, zostały rozproszone. Tworzył je Wyspiański pośpiesznie węglem i kredką, w podobnym
formacie, na papierze rysunkowym, którego dostarczał właściciel kawiarni, tzw. Trul. Były to dosadnie scharakteryzowane głowy młodych ludzi w podobnych strojach, początkujących poetów – Antoniego Lange, Lucjana Rydla, Jerzego Żuławskiego, lub dziennikarzy – Rudolfa Starzewskiego, Konrada Rakowskiego, czy wreszcie studentów medycyny – Tadeusza Żeleńskiego, Karola Lewandowskiego. Różniła je aura właściwa każdemu z modeli, specyficzny nastrój, który zawarł w nich Wyspiański.