Kalendarium życia Stanisława Wyspiańskiego, lata 1890-1894

Rysunek o nieustalonym temacie można próbować łączyć z pisanym przez Wyspiańskiego niezachowanym librettem operowym Fantaści. Być może w studium fryzu pobrzmiewały też echa baśni, jaką artysta ułożył zafascynowany pięknem katedr francuskich. Podczas podróży powrotnej z Paryża do kraju w lipcu 1890, w pociągu zanotował pomysł na to jak doszło do ich powstania: „to duma i miłość wzniosły te gmachy […] wśród krzewów w zielonym lasku olszowym nagle wiatr rozchylił niedyskretnie gałązki i na łączce ujrzałem igrające urocze wróżki i wiły czarodziejki. Każdy ich ruch artystycznie piękny, każda postawa i wygięcie pozą, ale tak naturalnie oddaną, tak miluchnie i wdzięcznie okraszoną naturalnością uśmiechów i wesołym szczebiotem… że chciałbyś je mieć, pochwycić… ” – opisywał
scenę na łące, na której bawiła się Miłość (Listy do Rydla, 1971, t. II, cz. 1, s. 157, list z 9–10 VII 1890).