Kalendarium życia Stanisława Wyspiańskiego, lata 1890-1894

Ojciec Stanisława Wyspiańskiego, Franciszek Michał (26 IX 1836 Lwów – 10 XI 1901 Kraków), był synem Ignacego i Wiktorii Gągulskiej. Uczył się rzeźby w Szkole Sztuk Pięknych przy Instytucie Technicznym w Krakowie w latach 1853–1860, w pracowni Henryka Kossowskiego, po czym za otrzymane stypendium wyjechał do Wiednia. Od 1857 wystawiał, a jego prace cieszyły się pewną popularnością. Od czasów szkolnych utrzymywał znajomości z krakowskim środowiskiem kulturalnym, malarzami Władysławem Łuszczkiewiczem, Janem Matejką, Florianem Cynkiem, Walerym Eliaszem, Aleksandrem Kotsisem, Arturem Grottgerem, rzeźbiarzem Parysem Filippi, historykiem Józefem Szujskim, a także z dramatopisarzem Michałem Bałuckim. W 1863 działał na rzecz powstania, ale bezpośredniego udziału w walkach nie brał. W dniu 25 kwietnia 1868 poślubił 27-letnią Marię Rogowską.

Pamiątkowy portret grupy przyjaciół Artura Grottgera powstał w piątek 27 stycznia 1865. Z okazji przyjazdu do Krakowa Artura Grottgera artystyczno-literacka kolonia młodzieży krakowskiej postanowiła uczcić ten fakt przyjęciem w hotelu „Pod Białym Orłem” przy ul. Floriańskiej, a następnego dnia wspólną wyprawą do pracowni Walerego Rzewuskiego. Grupa została upozowana na dziedzińcu pracowni Rzewuskiego. W pierwszym rzędzie od lewej malarz i rysownik Artur Grottger (1837–1867). Malarz Jan Matejko (1838–1893) siedzi w środkowej grupie czterech postaci w drugim rzędzie po lewej stronie, na tle okna. Nosi obszerny płaszcz z futrzanym kołnierzem, kapelusz i okulary. Natomiast Franciszek Wyspiański, stoi w górnym rzędzie jako pierwszy z prawej strony. Nosi jasną futrzaną czapkę i binokle.